Iz novinarskih sjećanja: Od kupovine do prodaje brodova
Izvor: Radio Kotor
Autor: Dušan Davidović
Foto: Privatna arhiva
Nedavno je saopšteno kako je Crnogorska plovidba iz Kotora prodala flotu, pa osim dilema u javnosti da li je propuštena prilika da se dobije više novaca za ta dva broda, u Kotoru, kao uostalom u cijeloj Boki Kotorskoj, ostaje žal da je područje prepoznatljivo po pomorskoj tradiciji ostalo bez brodova, iako hiljade pomoraca iz Boke ali i šire, Crne Gore, školovani za taj poziv, navigaju na brodovima raznih kompanija širom svijeta.
Dušan Davidović
I tako, dok će se mnogi nostalgično sjećati vremena moćne Jugooceanije, koja je na vrhuncu moći imala flotu od 27 brodova i bila u vrhu trgovačke mornarice Jugoslavije, Kotor opet ostaje bez pomorstva.
Novi početak pomorske sile u Kotoru počet je 1954. kada je, u ime decentralizacije, tadašnja jugoslovenska vlast podijelila flotu po republikama, pa je kotorska kompanija dobila šest polovnih brodova.
No, već 1958. Jugooceanija je kupila prvi novi brod “Boka”, a kasnije flota je obogaćena brodovima naručenim u Velikoj Britaniji, Japanu, Njemačkoj Demokratskoj Republici (DDR), kao i kod domaće brodogradnje.
Poseban odjek u poslovnom svijetu imala je narudžba u brodogradilištu Varneminde, pored Rostoka, u DDR, jer je u seriji isporučeno pet brodova - u aprilu 1981.-“Herceg Novi”, pa onda “Tivat”, “Risan”, “Lovćen” i “Durmitor”.
Ti poslovi obavljeni su uz partnerstvo sa moćnim Geneksom iz Beograda čiji su predstavnici Miki Savićević i Borivoje Ciko Homen bili na prigodnim svečanostima u brodogradilištu na sjeveru DDR.
Kum broda “Herceg Novi” bio je istaknuti revolucionar iz Boke Kotorske Milan Vukasović, a zapovjednik Radomir Natalić, kojem je direktor Jugooceanije Velimir Vukčević, na svečanosti prilikom preuzimanja, uručio dokumenta o brodu.
Direktor Velimir Vukčević predaje dokumenta broda zapovjedniku Radomiru Nataliću,
U ime Herceg Novog preuzimanju broda prisustvovao je predsjednik opštine Đorđe Radulović, a u ime Izvršnog vijeća Crne Gore Veselin Đuranović.
U ta, sada daleka vremena, običaj je bio da novi brodovi, kad ih put navede u jadranske luke, obavezno svrate do Kotora.
Svaki dolazak broda uz rivu kotorsku ili na sidrište u blizini, značilo je veliku feštu za cijeli grad - gradska muzika, veselje, mnogo naroda na dočeku… Tako su se slavile, kako se tada govorilo, radne pobjede.
Nažalost pamtimo i neke tužne događaje, kao što je potapanje broda ”Kumanovo” petog januara 1989. u blizini Pirinejskog poluostrva, u Atlantskom okeanu.
“Kumanovo” tone u Atlantik nedaleko od obala Pirinejskog poluostrva
Kao da je ta nesreća najavila sunovrat koji je ubrzo počeo ratom, sankcijama i drugim problemima, do gašenja Jugooceanije.
