Hotel “Plaža”: Beskrajni pravni lavirint
Najstariji hotel u zemlji, Biser crnogorskog turizma, hotel Plaža u Zelenici decenijama se urušava.
Isto toliko vremena traje i dokazivanje vlasništva nad lijepim drevnim zdanjem, čiji je arhitekta iz austrougarskog perioda.
Hotel je nacionalizovan 1948. godine, a Opština Herceg Novi ga je 1960. godine predala Opštini Centar Sarajevo.
Radio je kao dječije odmaralište, u ratno vrijeme devedestih godina koristila ga je JNA.
Presudom Vrhovnog suda 2018. godine, hotel “Plaža” pripao je opet Opštini Centar Sarajevo, ali je odbijena uknjižba kroz upravne sporove i žalbe.
Pravni zastupnik Opštine Centar Sarajevo, Vukašin Šimrak, potvrđuje da status hotela od kulturno istorijskog značaja, stalno intrigira, ali kategorički tvrdi da je Opština Centar Sarajevo vlasnik hotela Plaža u Zelenici, sa pripadajućim parkom sa sjeverne strane, površine 7000 kvadrata, uz morsku obalu.
-Ugovor o prenosu prava korišćenja i predaji hotela između Opština Herceg Novi i Centar Srajevo zaključen je 60-te, a ovjeren 70-te godine prošlog vijeka od strane predsjednika obje Opštine, uz saglasnost tadašnjih društvenih pravobranilaca obje Opštine, kako su to tadašnji propisi nalagali.
Opština Centar Sarajevo je bila u mirnom vlasničkom posjedu sve do 90-tih godina kada su se desile ratne okolnosti.
Zloupotrebom tih ratnih okolnosti im je nezakonito oduzet posjed i vlasništvo kada se Vojska JNA vraćala iz Splita i brutalno zauzela hotel.
Praktično to je nekoliko godina bila kasarna. Konstituisanjem novog premjera bez pravnog osnova na toj nekretnini upisala se država Crna Gora-objašnjava Šimrak.
Prije nekoliko godina pravobranilaštvo Opštine Centar Sarajevo procesuiralo je tužbu Osnovnom sudu u Herceg Novom.
Ta tužba je završena presudom Vrhovnog suda da posjedom, odnosno hotelom Plaža slobodno raspolaže Opština Centar Sarajevo, dodaje Šimrak.
-Na osnovu te presude Opština Centar Sarajevo nije mogla izvršiti promjenu upisa u katastarski operat, jer ona nije sadržavala tu klauzulu intafulanti.
Pravobranilaštvo u Sarajevu nije poznavalo propise u Crnoj Gori, pa nije tužbom tražila i formalno utvrđivanje prava svojine, već se terminološki izrazilo kao slobodno raspolaganje.
U toj presudi Vrhovni sud je obrazložio sve dokaze i kazao da se radi o valjanom pravnom poslu, koji je zaključen po tadašnjim propisima.
Pravo korišćenja bilo je posljedica tadašnjeg oblika društvene svojine, a to je imovinsko i stvarno pravo, što je trajno pravo korišćenja koje se po sadašnjim propisima konvertuje u pravo svojine-ističe Šimrak.
Na drugoj strani, Stevan Lepetić, doskorašnji zastupnik potomka Antola Mađara, Zoltana Mađara, istrajava u činjenicama koje su u korist prvobitnih vlasnika.
Tvrdi da je jedinstven slučaj u evropskoj kontinentalnoj pravnoj tradiciji i unazad 2000 godina od Rimskog prava naovamo da jedan sud, u ovom slučaju Vrhoovni sud Crne Gore, pruži zaštitu nevlasniku protiv vlasnika.
Zaštitio je navodna prava nevlasniku protiv uknjiženog vlasnika sopstvene države Crne Gore, objašnjava Lepetić:
-U toku su dva postupka, jedan upravni pred Komisijom za restituciju u Baru i drugi novi parnični pred Osnovnim sudom Herceg Novi.
Taj novi parnični je ponovo po tužbi Opštine Centar Sarajevo, ovoga puta radi utvrđivanja svojine.
Porodica Mađar, tačnije porodica Zoltana Mađara učestvuje u tom postupku, na strani mješača, što mu je dozvolio Sud.
Nekoliko je razloga zbog kojih Opština Centar Sarajevo nikada ne može uspjeti u tom svojinskom postupku.
Prije svega taj izgovor na koji se oni pozivaju iz 60-te godine prošlog vijeka je nepostojeći ugovor, pošto u jedino važećem ugovoru koji se nalazi u zemljišnoj knjizi Osnovnog suda Herceg Novi gdje je sproveden 1972. godine piše u članu 11 da je taj ugovor na koji se poziva tužilac, Opština Centar Sarajevo, stavljen van snage od samih ulagača , samog tužioca Opštine Centar Sarajevo i Opštine Herceg Novi.
Taj ugovor koji je u svom nazivu imao svojinu, ne postoji.
Jedini ugovor koji postoji je onaj koji određuje pravo običnog korišćenja Opštine Centar Sarajevo, ne čak ni trajnog korišćenja i to se pravo ne može nikako prevesti u svojinu-.
Prema riječima Lepetića drugi razlog je taj što se radi o morskoj obali, o morskom dobru Crne Gore.
A po Zakonima o svojinsko pravnim odnosima i o državnoj svojini vlasnici prirodnog bogatstva, morske obale, gradskog građevinskog zemljište u zoni moskog dobra i objekata izgrađenim u toj zoni ne mogu biti svojina stranih lica, pa ni stranih pravnih lica.
-Nije ni pravično da Opština Centar Sarajevo postane vlasnik, jer ona to nikada nije platila.
Porodica Mađar je pribavila iz budžetskih podataka iz Arhiva da nakon tog ugovora na račun Opštine Herceg Novi nije legla nikakva naknada iz Opštine Centar Sarajevo, dakle nije bilo uplata koja bi danas mogla biti osnova za ostvarivanje prava svojine.
Svak se trudi da uspije u postupku, ali se mora služiti egzaktnim činjenicama.
Imaće priliku da kao tužilac pred Sudom da dokažu da su to platili, tim prije što oni od države Crne Gore eventualnim tužbenim zahtjevom potražuju pet milioana eura naknade od budžeta države-ističe Lepetić.
No, zastupnik Opštine Centar Sarajevo, Vukašin Šimrak tvrdi da je nakon nacionalizacije Opština Herceg Novi kao vlasnik hotela pravo korišćenja prenijela na Opštinu Centar Sarajevo ugovorom o kupoprodaji, te da je i to naplatila.
-Opština Centar Sarajevo platila je Opštini Herceg Novi 68 miliona tadašnjih dinara, što bi danas bilo ne manje od pet miliona.
Postoji i jedna presuda Okružnog suda iz tadašnjeg Titograda, kojom je određena naknada ranijim vlasnicima.
Da li su je oni naplatili ili nijesu ja ne znam, ali sama činjenica da postioji presuda Suda ona je bila izvršna i mogla se ostavriti prinudnom naplatom.
Dakle, ako je raniji vlasnici nisu naplatili nisu je naplatili svojom krivicom-.
Nacionalizovano, pa preprodato i hotel Plaža postao je vlasništvo druge države?!
Najveću zavrzlamu u svemu ovome je stvorio Vrhovni sud svojom presudom po tužbi Općine Centar Sarajevo.
Prema nekim neformalnim saznanjima postoje interesenti, koji žele da kupe i otkupe ta prava iz Crne Gore u Općini Centar Sarajevo.
Pretpostavlja se da je riječ o krupnom kapitalu i privrednim gigantima u Crnoj Gori.
Oni su čak, kako saznajemo, kontaktirali porodicu, odnono sada već bivše zastupnike Stevana i Dragana Lepetića, ne bi li ih isplatili, na šta porodica Mađar, za sada, ne pristaje, jer je riječ o njihovoj đedovini.
I ne samo o pravu, nego i o pravičnosti i opštim tendencijama u postupku restitucije koji je i političko pitanje bivših komunističkih zemalja koje pretenduju da zatvore poglavlja 23 i 24 i da se približe Evropskoj uniji.
Inače, Zoltan Mađar ima punih 95 godina, njegov brat Ćaba je malo mlađi, njihova sestra takođe.
Zoltan je u dobroj psihofizičkoj kondiciji i životno je zainteresovan za ovaj spor, radi za kompjuterom, sve skenira, prilaže, piše sudu i Komisiji u Baru.
-Ovo je za njega pitanje od životnog značaja. Čak ga održava u životu. Vjerujem da će uspjeti u ovom postupku.
Čak je i predsjedniku države Jakovu Milatoviću uputio pismo, a on ga je ohrabio da istraje u dokazivanju svojih prava, jer ovo je sve i političko pitanje-kazuje Stevan Lepetić.
Obavljeno je i vještačenje u ovom postupku i u ovakvom lošem stanju, gdje je najočuvanija fasada, hotel je procijenjen na 5,1 milion eura.
Postupak bi prvostepeno mogao biti završiti do ljeta.
Svi čekaju i traže izlaz iz pravnog lavirinta koji kao da vodi u beskonačnost, dok zapravo svi gube, bivši vlasnici, Opštine Herceg Novi i Centar, te država Crna Gora.
- Tagovi:
- Herceg Novi
- Zelenika
- Hotel
- Restitucija
- Vlada
- Sarajevo
