In memoriam: Vojislav Vojo Bujković (1956-2022)
Izvor: Vijesti
Autor: Siniša Luković
Foto: Privatna arhiva
Vojislav Bujković, Foto: Privatna arhiva
Ugledni bokeljski privrednik i vlasnik jedne od najvećih i najuspješnijih ovdašnjih firmi Briv Construction,Vojislav-Vojo Bujković tragično je izgubio život, u subotu poslijepodne u blizini svoje porodične kuče u gornjogrbaljskom selu Dub.
Bujković je na mjestu preminuo od posljedica strujnog udara i pada sa visine dok je zajedno sa svojim radnicima, radio na orezivanju granja u blizini jendog od elektro-stubova na svom imanju.
Bujković je bio jedan od najsposobnijih i navrijednijih privrednika u Boki.
Od skromnih početaka prije četrdesetak godina kao autoprevoznika i građevinskog preduzimača sa jednim kamionom i jednim bagerom, zajedno sa bratom Radovanom, vrijednim i upornim radom i postepenom nabavkom novih mašina i opreme, stvorio je jednu od najvećih i najmodernijih građevinskih kompanija u Crnoj Gori koja je danas poznata pod imenom Briv Construction i koja posluje na tržištima više država.
Briv Construction je jedan od najvećih poslodavaca u Boki Kotorskoj, a iza te firme su brojni veliki građevinski poduhvati poput izgradnje putne infrastrukture na primorju, te objekata u ovdašnjim luksuznim turističkim rizortima Porto Montenegro u Tivtu i Portonovi u Kumboru.
Bujkovićeva firma izgradila je prije nekoliko godina i potpuno novu obalnu infrastrukturu -sva dograđena postojeća i novoizgrađena mula i operativnu obalu najveće marine u Crnoj Gori – tivatskog Porto Montenegra.
Prilikom izvođenja tih radova, rukujući velikom dizalicom koja je postavljala metalne šipove u more, u Porto Montenegru tragično je 15. juna 2015. nastradao Vojov mlađi brat i poslovni partner Radovan Bujković.
Vosjilav je nakon bratove tragične smrti, nastavio da razvija porodičnu kompaniju u kojoj je inače, angažovana i većina od ukupno sedmoro djece braće Bujkovića, te da diverzifikuje njeno poslovanje.
Tako je Briv pored građevinskih i hidrograđevinskih radova kojima se osim u Crnoj Gori, ta kompanija bavi i u Hrvatskoj, Albaniji i Njemačkoj, ozbiljno ušao i u domen visokog turizma, kupujući od države, rekonstruišuči i dograđujući hotel "Teuta" u Risnu.
Ovaj modernizovani i dograđeni objekat bi dogodine trebalo da počne da radi kao prvi "Mövenpick" hotel i rizort u Crnoj Gori jer je Bujković postigao ugovor o poslovnoj saradnji sa čuvenim francuskim hotelskim lancem "Accor" čiji je "Mövenpick" jedan od prestižnih brendova.
Iako su ga svi prepoznavali prvenstveno kao građevinara, Bujković je bio možda i najveći privatni brodovlasnik u Boki nakon "zlatnog vremena" nekadašnjih čuvenih ovdašnjih privatnih brodovlasnika sa kraja 19. vijeka jer njegova kompanija raspolaže sa flotom od skoro dvadesetak većih ili manjih hidrograđevinskih plovila, trajekata i remorkera.
Sa pokojnim bratom Radovanom, Vojo je bio poznat i kao veliki dobrotvor i humanista jer su Bujkovići preko svoje kompanije na razne načine pomagali brojnim institucijama i pojednicima, podržavali razne humanitarne akcije i doprinosili lokalnoj zajednici kroz obnovu javnih objekata, ali i podršku vjerskim zajednicama.
U duhu najbolje bokeljske tradicije suživota i međusobnog uvažavanja, oni su pomagali i podržavali obnovu kako svojih pravoslavnih, tako i hramova Rimokatoličke crkve u Boki, među kojima je najznačajnija bila obnova katoličkih crkava Gospe od Snijega i Gospe od Anđela u Verigama kod Tivta koju su inače, Bujkovići i sami inicirali i velikim dijelom finansirali.
To je Vojo nastavio da čini bukvalno do posljednjeg dana života, jer je samo nekoliko sati prije nego što je tragično izgubio život, doniranjem građevinskog materijala i rada mehanizacije svoje kompanije pomogao i uređenje parking prostora ispred samostana Svetog Nikole na Prčanju.
Iako je bio materijalno dobro situiran i objektivno, to nije morao činiti, Vojo Bujković je poput svog pokojnog brata, i sam do posljednjeg dana vrijedno radio po 12 sati dnevno u njihovoj kompaniji, obilazeći sva gradilišta na kojima je Briv Construction bio angažovan, često se pritom ne libeći da i sam sjedne za komande neke od građevinskih mašina ili se "zavuče" i do najnepristupačnijih rovova i djelova gradilišta na kojem su bili angažovani Brivovi radnici.
Još se pamti kako su braća Bujkovići u aprilu 2014. u požaru koji je nesrećnim slučajem izbio na jednom od njihovih hidrograđevinskih plovila angažovanih na širenju Porto Montenegra, kada je smrtno stradao I. J. (32) iz Sombora, uprkos velikom riziku za sopstvene živote, lično pokušavali da iz zadimljenog i zapaljenog potpalublja broda, izvuku i spasu svog radnika.
Vojislav Vojo Bujković sahranjen je na mjesnom groblju u gornjogrbaljskom selu Sutvara.
Iza sebe je ostavio majku, suprugu, sestru, dva sina, kćerku i petoro unučadi.
