.png)
Plamenac: „Vođa“ je skupštinska većina, Vlada, tužilaštvo, sudstvo, gradi puteve...
Izvor: Pobjeda
Autorka: Irena Milović
Foto: UGC
-Nije osnovno pitanje ko stoji iza studentskih protesta u Srbiji, nego zbog čega je do njih došlo. Protesti su buknuli kada na ljudskom vidiku više nije bilo nade da u srpskom narodu ima potencijala za otpor Vođinom (Vučićevom) samovlašću. Oni su, kao što su bile i litije u Crnoj Gori – čudo Božije, s osnovnom razlikom što ne samo da ih ne predvodi Crkva, nego, naprotiv-.
Ovo su neki od navoda iz video poruke koju je prije nekoliko dana objavio barski paroh otac Jovan Plamenac, jedan od rijetkih među javnim ličnostima koji kritikuje predstavnike vlasti u Beogradu, а naročito lik i djelo predsjednika Srbije Aleksandra Vučića.
U svom obraćanju javnosti, Plamenac, između ostalog, kritikuje i odnos najviših crkvenih velikodostojnika SPC prema pobunjenim studentima, što dodatno opravdava sumnje da postoje frakcije unutar ove vjerske organizacije koje ne podržavaju aktuelni režim u Srbiji.
- Studentski protesti u Srbiji su viši nivo igrice života na kojem mi matorci niti jesmo, niti smo bili, koji - zarobljeni u kavezu svog znanja i iskustva koje tako posesivno obogotvoravamo, sputani svojim sebičnjačkim interesima - ili ne razumijemo ili nećemo da razumijemo - navodi Plamenac,
On je rekao da nije osnovno pitanje ko stoji iza studentskih protesta u Srbiji, nego zbog čega je do njih došlo.
- Naravno, pogibija petnaestoro ljudi kada se na njih srušila nadstrešnica željezničke stanice u Novom Sadu uzrok je ovim protestima taman onoliko koliko je atentat u Sarajevu na Vidovdan 1914. godine bio uzrok Velikom ratu.
Po elementima protektorata i kolonijalnog funkcionisanja, današnja Srbija ne razlikuje se značajno od većine zemalja u njenoj bližoj i daljoj okolini.
Ono što je čini posebnom je harizma njenog Vođe koja je uspostavljena na sinergiji fiktivnog rodoljublja i realne korupcije - rekao je Plamenac između ostalog.
Srbija danas je, kako navodi, formalno suverena, formalno ustavna i formalno demokratska neformalna autokratija.
- „Vođa“ je skupštinska većina, on je Vlada, tužilaštvo, sudstvo... On dovodi investitore, gradi puteve, sportske stadione, organizuje Svjetsku izložbu (EXPO)... On spašava djecu iz sniježnih nameta, daje penzije, plate...
On se ne skida sa medija, ne spava, ne odmara, brine i voli Srbiju. On upravlja Srbijom kao da mu je babo u koferu donio iz Ćipurića. Vođa je Srbiju usvojio. Srbija je – on – ističe Plamenac.
Kako dodaje, Srbija ima dva ustava: formalni, koji je izglasan u Skupštini, i neformalni koji je, u stvari, Vođina volja. Prvi je fikus i u Ustavnom sudu; drugi je životan.
Vođa je – nastavlja Plamenac - poslastica za evroatlantske upravitelje državama u koje spada u Srbija.
-On im je – ljubi ga majka. Ako ne moraju, a gledaju da ne moraju, oni neće da se bakću glomaznim sistemima upravljanja državom, da bi u njoj sproveli svoje interese. Sprovode ih servilnošću Vođe. To im dođe kao laganica u mešetarenju.
Vođa je Srbiju oštro podijelio: na svoje fanove, što voljne što nevoljne, i svoje protivnike, štoviše - neprijatelje.
Ovi prvi kusaju sve što im Vođa poturi pod nos, s blanko povjerenjem u njegovo moralno i psihičko zdravlje, a ovi drugi su se razdijelili na one kojima je u aktuelnom otporu Vođi najvažnije ko će umjesto njega i njegovih doći na vlast, i na one kojima je najvažnije ko će sa vlasti u Srbiji saći.
U prvoj kategoriji svojih protivnika Vođa vidi priliku za produženje roka svog trajanja i pumpa ih strahom od „obojene revolucije“ koju, toliko puta već viđeno, organizuju zapadnjačke službe, upravo oni koji su Vođu doveli na vlast i sve vrijeme, pa i sada, na vlasti ga održavaju.
Drugu kategoriju protivnika satire maljem svojih medija.
Vođino vladanje Srbijom je svojevrsni igrokaz ilustrovan lakrdijama, kao što je ona nedavna u Skupštini koju je izvela opozicija uz sadejstvo režima, ili ona podrške (Albinu) Kurtiju u Banjskoj, ili ova u Pionirskom parku... Političkom scenom Srbije upravljaju „briselska vlast i briselska opozicija“, kako to reče mudri Hristov pastir Darko Đogo - tvrdi Plamenac.
- Studentski protesti su buknuli kada na ljudskom vidiku više nije bilo nade da u srpskom narodu ima potencijala za otpor Vođinom samovlašću. Oni su, kao što su bile i litije u Crnoj Gori – čudo Božije.
Čak i imaju elemente crnogorskih litija, s osnovnom razlikom što ne samo da ih ne predvodi Crkva nego naprotiv - tvrdi on i osvrnuo se na djelovanje SPC.
-Ako hoće zemaljsku budućnost, Crkva mora za mladima, da im ponudi Gospoda, upravo onog koji je tri godine, hodeći zemljom u tijelu, propovijedao nama ljudima. Ne da im ga nameće, nego da im ga ponudi-naveo je Plamenac.
- Možda studentski protesti u Srbiji i propadnu, kao Seljačka buna u istoriji. Ali je sasvim izvjesno da će izroditi novu političku snagu, koja će izroditi novu političku elitu. Obrisi te političke snage se naziru.
Ona će suštastveno biti oprečna sadašnjoj koja je na vlasti – biće uspostavljena na zdravom biću srpskog naroda, za razliku od sadašnje koja je uspostavljena na njenom bolesnom tkivu - zaključio je Plamenac.
Podsjećamo, krajem prošlog mjeseca iz Mitropolije crnogorsko-primorske su saopštili da Srpska pravoslavna crkva ne misli da su „naši studenti srpske ustaše“ - kako ih je nazvao jedan od mitropolita SPC, a objavljeno je u tekstu na njihovom zvaničnom sajtu.
Pomenuto saopštenje potpisali su tada mitropoliti crnogorsko-primorski Joanikije, njemački Grigorije, žički Justin i zahumsko-hercegovački i primorski Dimitrije, arhiepiskop zapadnoamerički Maksim i episkop istočnoamerički Irinej.
U njemu su, kako se navodi, „prenijeli svoj stav i poziv na poštovanje studenata i njihove pravedne i dostojanstvene borbe“.
- Tagovi:
- Joanikije
- MCP
- SCP
- Jovan Plamenac
- Bar
- Srbija
- Aleksandar Vučić
