Bar, Crna Gora
23 Nov. 2024.
post-image

“Nekazano” održalo “Slovo o Milutinu”

Foto:  Nekazano

Međunarodno udruženje književnih stvaralaca i umjetnika Nekazano u saradnji sa JU Kulturni centar Bar u Dvorcu kralja Nikole održalo je promociju stvaralaštva multimedijalnog umjetnika Milutina Rankovića iz Lajkovca, pod nazivom „Slovo o Milutinu“.

Tom prilikom predstavljeno je više publikacija koje prikazuju umjetnički rad Rankovića, među kojima i knjiga„Slovo o Milutinu“-izbor bibliografskih podataka Rankovića.

Predsjednik “Nekazanog” Labud N. Lončar je sa Rankovićem razgovarao  o vajarstvu, porijeklu porodica na našim prostorima i migracijama, istorijskim podacima, kao i o drvetu, materijalu u kojem umjetnik najradije i najbolje stvara.

-Niko ne može na jednostavan način objasniti Milutina. On inače o sebi ne govoro puno. Njemu je važno sačuvati korijene svoga roda, poštujući samo istinite podatke.

Dozvoljava blage varijacije u stilu romantičmog uljepšavanja, ali, nikako izvrtanje činjenica. Najbolje se izražava dlijetom, olovkom i britkom riječju, a raspolaže enciklopedijskim znanjem istorije svoga roda.

Umjetnik, čovjek, koga je zadovoljstvo poznavati, a biti sa njim prijatelj je privilegija. Ponosan sam jer je Milutin moj prijatelj i član “Nekazanog"-rekao je Lončar.

Izvode iz kritika i impresija stvaralaštva Rankovića čitale su pjesnikinje i pjesnici udruženja Vladimir Cerović, Goran Radičević, Maja Nikolić, Vinka Marstijepovć Lerinc, Stevan Stijović i Sanela Ramadanović Softić.

Ranković je u ime Kulturnog centra „Hadži Ruvim“ iz Lajkovca, čiji je direktor i urednik, Lončaru uručio Zlatnu medalju KC Hadži Ruvim, za doprinos razvijanju kulture, napominjući da su do sada uručene svega tri takve medalje.

U muzičkom dijelu programa nastupile su učenice barske muzičke škole “Petar II Petrović Njegoš” Valentina Lukić i Lana Milanović.

Milutin Ranković (59) rođen je u  Valjevu. Likovnim stvaralaštvom, a posebno skulpturom, bavi se od djetinjstva.

Prvi put je izlagao 1982. na Saveznoj likovnoj koloniji u Dudovici kod Lazarevca, a od tada je imao više od 250 izložbi u zemlji i inostranstvu.

Njegovi radovi nalaze se u muzejima, hramovima, galerijama i kolekcijama u Beogradu, Parizu, Moskvi, Bratislavi...

Autor je i više spomenika. U Carskoj lavri Arhangela Mihaila na Prevlaci kod Tivta rukopoložen je u sveštenog drvorezbara – ikonopisca. Jedan je od osnivača Srpskog akademskog društva „Vizantija” iz Beograda i međunarodne rt-grupe „Milutin i prijatelji”.

Član je Matice srpske u Novom Sadu, Udruženja književnika Srbije, Skulptorske sekcije međunarodne federacije umetnika TSHR, Odbora za kulturu Saveza Srba Francuske, Srpsko-kanadskog udruženja pisaca „Desanka Maksimović” u Torontu, „Nekazanog”...

Autor je brojnih radova iz oblasti književnosti i publicistike. Bio je direktor Centra za kulturu „Đuro Salaj” Beograd, kasnije transformisanog u Sektor za kulturu, profesionalni art-direktor Srpskog akademskog društva „Vizantija” iz Beograda, direktor i urednik Kulturnog centra „Hadži Ruvim” u Lajkovcu i direktor Turističke organizacije Opštine Lajkovac.