Udruženje paraplegičara Kotor zahtijeva uvođenje socijalnih kartona
Izvor: Dan
Autor: M.D. Popović
Članovi i članice Udruženja paraplegičara Kotora su zbog pandemije u tri navrata produžavali projekat "Uključivanje OSI u društveni život zajednice" iz 2019. godine zbog čega nijesu imali pravo da s novim projektom konkurišu kod Opštine Kotor za dodjelu sredstava i sada se nalaze u jednom vakuumu sve do usvajanja budžeta krajem marta 2022.
-U bezizlaznoj smo situaciji, ostajemo potpuno bez sredstava i zavisimo samo od nekih donatora koji nam izdvajaju po 100 ili 200 eura, koliko mogu, a onda se dovodi u pitanje i naša egzistencija, s obzirom na to da su se neke srodne organizacije već ugasile.
Nema konkursa, nema ni sredstava u budzetu. Imamo mogućnost da tražimo sredstva od UNDP, da apliciramo kod drugih međunarodnih donatora, ali sve to zahtijeva stručni angažman, pisanje projekta, konsultacije, računovodstvene poslove.
Srećom, imamo prijatelje koji nam pomažu, pa možemo da priuštimo jedno druženje kao što je ovo za 18. godišnjicu udruženja. Družimo se, ali da bi se podigao standard osoba sa invaliditetom, potrebna su sredstva da bismo mogli da planiramo projekte-ističe Zoran Radimir, koji je zajedno sa Lukom Brkanovićem, Vojinom Kovačevićem, Ivanom Orlandom, Milanom Ercegovićem i njegovim kćerkama 13. oktobra 2003. godine osnovao Udruženje paraplegičara Kotora.
Udruženje broji oko 40 članova, koji do danas nemaju socijalni karton, ali je sa preko 15 projekata tokom prethodne decenije mnogo doprinijelo poboljšanju položaja svojih članova.
-Nemamo podatke o tome kolika su primanja svakog pojedinca u udruženju, jer ima ljudi sa teškim invaliditetom koji imaju dobra primanja, a ima i onih sa oskudnim primanjima.
Socijalnu kartu bi trebalo da napravi Centar za socijalni rad, godinama to obećavaju, ali ništa od toga, a to bi nam mnogo značilo kako bismo pomoć usmjerili na pravu adresu-kaže Radimir i objašnjava da su zbog pandemije privremeno morali da suspenduju program "Uključivanje OSI u društveni život zajednice", koji je bio u toku.
Članovi su opskrbljivani i humanitarnim prehrambenim paketima, veliku podršku daju im aktivisti Crvenog krsta, ali je veoma važan i socijalni efekat.
-Program se odnosi na pomoć osobama sa najtežim invaliditetom, u vidu brige koju bi o njima vodilo lice, nešto kao gerontodomaćica - da ih odvede do ljekara, donese ljekove, plati račune, nabavi hranu.
To je bilo vrlo dobro prihvaćeno. Međutim, zbog pandemije mi smo to odradili samo djelimično, ne onako kako smo zamislili. Ljudi su zbog pandemije zazirali od kontakata, sve je ostalo pod znakom pitanja.
Ovim programom trebalo je da opslužimo desetoro polupokretnih, ležećih ljudi, koji su ranije bili obuhvaćeni programom "Fizioterapeut- uslov za zadovoljenje potreba OSI" iz 2014. i 2016. godine.
Dok taj projekat nijesmo odradili do kraja, nijesmo imali prava da konkuriišemo za novi-kaže Radimir.
-Potrebu za personalnim asistentom odavno je istakla Mima Ivanović iz NVO "I MI Boke", ali ta profesija zahtijeva velika finansijska ulaganja, a mi smo siromašna država-kazao je Radimir.
Neka udruženja rentiraju prostorije dobijene od Opštine
-Opština je 2013. godine našem udruženju dala prostor,kao i drugim NVO specijalizovanim za OSI, ali nijesmo svi u istom položaju – neke organizacije profitiraju rentirajući te prostore, a nama to nije dozvoljeno, što je vidljivo iz našeg ugovora.
U tom smislu Udruženje paraplegičara je donekle diskriminisano-smatra Radimir.
